Het is 05:30 uur. Mijn wekker gaat en om eerlijk te zijn wil ik liever nog een paar uur doorslapen. Het is zo koud buiten, niemand is nog wakker… Dat zijn mijn eerste gedachtes maar dan bedenk ik me al heel gauw dat ik dit wil doen. Dit is onderdeel van de reis naar succes. Ik zeg in mijn hoofd al dit soort dingen om mezelf gemotiveerd te krijgen en ik maak mezelf klaar voor de leerfase van het bakken.
December 2023: het leren bakken volgens het Suriba maizena en kokoskoekjesrecept
Oom George is de Surinaamse Bakker, vandaar de naam Suriba. Hij staat altijd op 3 uur ‘s nachts al op om brood te bakken. Brood is namelijk een dagproduct en het moet ‘s ochtends vroeg al verkocht worden anders wordt het brood steeds minder lekker. Gelukkig hoef ik geen broden te bakken. Ik ga maizena- en kokoskoekjes, maken maar om die te maken moet ik eerst leren hoe ik die moet bakken. Wat heb je nodig? Wanneer gaat wat erin, hoe werken de machines? Echt alles moest ik weten vanaf 0. Ik heb echt totaal geen bakkerservaring, maar ik heb vertrouwen dat dit me zou gaan lukken als ik mezelf helemaal erop instort. Beetje eng dat ik het niet zou kunnen in iets minder dan 2 maanden tijd? Ja, des te meer reden om het echt serieus aan te pakken. Koekjes bakken, pfff hoe moeilijk kan het ook eigenlijk zijn…
Dag 1
Dag 1 was echt heel erg veel om tot je te nemen. Ik heb niks gedaan en alleen maar toegekeken en aantekeningen gemaakt, maar ik was moe, echt moe. Ik was tenslotte al om 05:30 wakker en ik ben absoluut geen vroege vogel, ik ben meer een nachtegaal. Toen ik thuis kwam, was ik ook helemaal kapot maar ik wilde niet toegeven en ik ging gewoon naar de sportschool zoals ik altijd doe in de middag/avond. Dit hield ik ongeveer 1 week vol, ook omdat ik in die week daarna magazines moest ontwerpen voor Dreamz World.
Verloop van de eerste weken
Hoe mijn eerste weken verliepen? Zwaar, langzaam, heel veel fouten maken en heel veel notities teruglezen, maar het lukte me wel allemaal. Om nog maar te zwijgen over de spierpijn in mijn benen en rug van het tillen en lange staan. Je zou haast beginnen te twijfelen waarom je dit bedrijf ook alweer wilde overnemen. Je begint te denken dat je werk voor niks doet maar je moet deze negatieve gedachtes niet de baas over je laten worden. Dit is namelijk de opleidingsfase en niks gaat zonder slag of stoot… Ik heb me ook vaker verbrand aan de grote oven. Soms als je de kar uit de oven moet halen, verbrand je je nog wel eens. In mijn eerste weken werd ik zelfs zo moe dat als ik ging slapen het voelde alsof ik in een diepe rollercoaster slaap was beland en als je wakker werd je even niet meer wist wat er was gebeurd.
❝Ik maakte van deze koekjes mijn obsessie, alles draaide om het leren van deze 2 recepten. Het moest en zou 1 op 1 worden.❞
De eerste weken gingen niet soepel, mensen kwamen in de bakkerij en oom George zei dat hij ging stoppen en dat ik het overnam. Ik hoorde vaak van mensen van “Oh dan neem ik nu nog even in december een laatste bestelling af.” Ik zei dat ik de opvolger was. Ik ga niet stoppen met Suriba. Ik wil het doorzetten. Ik moest mijn marketing praatje even aanpassen anders zouden mensen verwachten dat Suriba compleet zou stoppen en dat is niet de bedoeling.
De weken daarna
Ik werd elke dag een stuk beter, elke dag een stuk minder fouten. Elke dag sterker, sneller, uitgeruster, fitter, accurater enzovoorts. In deze fase begon ik meer te (dag)dromen. In de avond voor bedtijd nam ik de hele dagroutine voor de volgende dag door in mijn hoofd. Bijvoorbeeld: Ik stap naar binnen, groet, pakt spullen, doet mixer aan. Dat deed ik in detail. Ik kwam elke avond een stukje verder voordat ik in slaap viel. Eerlijk, ik heb er nog vaak over gedroomd dat ik koekjes aan het bakken was. Ik maakte van deze koekjes mijn obsessie, alles draaide om het leren van deze 2 recepten. Het moest en zou 1 op 1 worden volgens het recept van oom George.
De laatste 2 weken
In deze tijd van het leerproces ging alles meer automatisch. Ik hoefde bijna niet meer na te denken. Ik kan multitasken en ik kan het in mijn eentje draaien. Oké, soms gaat er nog wel eens iets fout maar dit zijn meestal kleine dingen. Op 1 kar koekjes een kleeeeiiin beetje verbranden na dan, dat deed wel zeer, maar verder draai ik als een pro. Alleen is het moeilijker dan ik in eerste instantie had gedacht!
Nu moeten we deze weken heel snel de bakkerij van Amsterdam verhuizen naar mijn pand in Zeewolde. Hoe langer dit stil staat hoe langer de klanten van Suriba geen koekjes kunnen bestellen/afnemen. Alles komt in 1x op mij af, maar ik ga het doen!
